Skip to main content

Vernevelde mechanische massamoordenaar

Laatste overlevende Sobibor in Israel overleden

jaren terug was ik op deze zeer naargeestige 
en tegelijkertijd 
natuurwonderschone plek in Oost-Polen

Sobibor

‘het’ bestaat echt 
nog steeds
een diep in de bossen
weggemoffeld dorp

weggegomd
al door de moordenaars
van destijds

al lang geleden

het kamp, het VERNIETIGINGSKAMP

gerechte rechtvaardigheid
ook weggummen 
laat de waarheid
deels bestaan

het prachtig wilde bos, het kamp
wordt zachtjes en (on)aangenaam gevoed 
met een vernevelde hemelregen 
gelijk mijn biologische
emoties

voor allen
die hier niet leefden
maar kil en grauw werden ontdaan
van hun existentie

mechanische massamoordmachine

gruwel

en mijn vernevelde wangen
voor hen 
die
door het bos konden vluchten
en de paar die ook zelfs nog
de totale wereldwaanzin van die tijd
overleefden

maar
ze zijn er niet meer

(natuurlijke) Weersvoorspelling 4 juni 2019: zware regenbuien met donder en bliksem


Labels:

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Aesthetic death of my town

One hour before curfew It is the year 2021 A late January evening I am supboarding on the flat waters Of the medieval canals And see my city  In all its beauty  Enough people walk by But never more than two persons  And I am floating In these bridge galaxies (hard to explain 😆 )  While I am doing this  Noises are dimmed  Curfew time is approaching  All the lights in the houses are lit Everyone is home To the satisfactory of my curiosity And I sense something different And it is beautiful  And sad For When I am paddling back To my home I experience  That my town Is dying In  All Its Beauty
Post a Comment
Read more

Hold on (nothing's the same)

I had to enter the supermarket, alone And was happy No more scores of people, pushing  Quietness, … at the cash desks Then After a short while It felt kind of spooky Me, in this surrealistic surrounding Sligro Tuesday afternoon March 24 2020 I have this love hate relation with people 1.5 meters distance to another human being No problem, what a relief Sooner than I could imagine I started to miss these folks by the minute Also I had to concentrate on the shopping “Cheese, eggs, fresh vegetables…” “Hey, they play some really good songs” I danced a bit “I will pass you via this side” And the supermarket employer involved in this scene said  “Thanks” “Thank you”, I replied My thoughts on humankind Which dropped  Dramatically the last weeks Changed a bit, positively upwards In a relax mood I continued “Oh yes, almonds, raisins, taco chips…” “Wow, is it true?” “Do I hear the opening chords of this song?” Yes, y
Post a Comment
Read more

Lockdown horroshow

Eind april, 2020, Nederland In tegenstelling tot huidhonger dat velen ervaren Verlang ik naar de zogenaamde stilte Id est De relatieve rust van Leiden Van voor de coronatijd Tijdens deze, voor sommige mensen, crisis Is het mogelijk In Nederland  Om te genieten van coronarust Deze rustvorm bestaat echt Immers Het wordt door veel media en hun gebruikers getoond Aan de hand van foto’s en filmpjes Dus het is Waar en hoe dan? Het is hier in Leiden  Aan het water Heel druk Zo ook op de straten Op de grachten en singels vaart een bonte stoet bootjes  Protserige sloepen met daarin middenstanders Speedbootjes met een lading testosteron aan boord Achenebbisje studentenpieremachochels van het Leidse corps  En de ondefinieerbare lagen daartussen  In eendrachtige eenheid  Gebroederlijk veelal te hard varend Maken zij hun ‘Rondjes Leiden’  Spookachtige rondjes  Een doelloze onafgebroken onveranderlijke cyclus  The Horror...
Post a Comment
Read more